هم سلولی...
چه احساس تلخی دارند قدم ها . . وقتی اخر راه . . اول راه می شود برایشان.....ماگزیمم حرکت . . مینیممم سکون را هدیه میدهد . . این سرزمین نبوغ ادمیست با کلنجارهایی از ذهن عاقبتش انگار بن بست است
نظرات شما عزیزان:
❥.FAR.❤.HAN.❥ + شنبه 3 آبان 1393
/ 22:44 /